گمگشته کسی باشی یا کسی گمگشته ات ، مراقب باش خودت را در ذهنت گم نکنی:))
بایگانی
- آبان ۱۳۹۷ (۱۷)
- مهر ۱۳۹۷ (۳۳)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
پیوندهای روزانه
دلم که برای تو تنگ میشود
گریه نمیکنم
فریاد نمیزنم
قدم نمیزنم
زنگ نمیزنم
تنها گوشه ای مینشینم
و بغض میکنم
و به تو فکر میکنم
خاطراتت را مرور میکنم
به ورق های سفیدی نگاه میکنم
که میتوانست با تو
زیباترین نوشته ها را رویش برجسته کرد
هی می خواهم صبوری کنم
هی میخواهم انتظار بکشم
اما نمیدانم چرا نمیتوانم
میخواهم کمی درسم را بخوانم
و تو دائم می آیی در خیالم
برگه ای کنارم میگذارم
و هی نامت را آنجا مینویسم که
فعلا درست را بخوان
بعدا
بعدا
بعدا
آری بعدا به او فکر کن
الان که وقتش نیست
اما انگار بیشتر برایم مرور میشوی
فراموشی ات غیر ممکن است
غیر ممکن
میدانم که تو بیخیال منی
حداقل اینگونه تصور میکنم
اما من هنوز هم نمیتوانم
خیلی که تلاش میکنم
فقط میتوانم
کمی با خودم کنار بیایم
کمی با دلم کنار بیایم
هر روز صبح دلم را آب و جارو میکنم
و روی قاب عکس های خالی ات
گلاب ناب کاشان می پاشم
و با تا شب به انتظار مینشینم
و انتظار... انتظار... انتظار
و آخ همین انتظار هاست
که آخر مرا پیر خواهد کرد
و منی که میدانم تو سمت من نمی آیی
باید دور دیوار دلم را
حصاری بلند بکشم
تا دروازه اش را از همه کس پنهان کنم
تا کس دیگری هم سمتش نیاید
یا اگر آمد هم بیصدا از کنارش عبور کند
که نمیخواهم حتی
صدای قدم های کس دیگری را بشنوم
چه رسد به آنکه بخواهد
زنگ زنگ زده اش را به صدا دربیاورد
و آخر قصه چه خواهد شد را نمیدانم ای عشق
حیف که گاهی آبادی حالم خراب میشود
و آنطور که میخواهم برایت نمی نویسم
قلمم میانه ی راه میشکند
و با خط شکسته برایت مینویسم
اما تو به تحریر بخوان
خط های پر خطای شکسته ی من را
روزگارت خوش باد
بوزد باد صبا بر کویت
دوست دارم در افشون بادها رها شوم
با ساز برگ ها برقصم
و موهایم را به دست باد بسپارم
دوست دارم
تنهای تنها
زیر باران بروم
بگذارم از ترنم بی نظیر آن
خیس خیس بشوم
بعد که باران بند آمد
از روی رنگین کمانش
خودم را به چنزارهای آن طرف رودخانه برسانم
بعد روی آن چمنزار ها دراز بکشم
و به آسمان و ابرهای سپیدش بنگرم
و بگذارم آفتاب صورتم را نوازش دهد
و دست هایم را از پرتو محبتش گرما بخشد
بعد بلند شوم و
سمت کوچه باغ ها بدوم
و با خود ترانه های
بهاری و محلی را
بلند بلند بخوانم
بعد کمی بایستم و نفس تازه کنم
و کمی از میوه های آویزان
از شاخه های سر خم برآورده بچینم
و چند گل قرمز و صورتی کوچک را
بچینم و عمیق ببویم
و بعد گل های صورتی اش را به موهایم بیاویزم
و دوباره راهی شوم
...
.
.
.
.
جن و بسم الله نبودیم
.
.
.
.
.
ولی هیچ وقت هم کنار هم نبودیم
.
.
.
.
.
+ماه من بیداری؟
-بله خورشید من
تو فقط طلوع کن
والا هوا هم که ابره و پیدا نیستی
+فدات بشم حوصله ات سر نره؟
-نه بابا
یعنی چرا
هی میره هی میاد
حوصله ام رو میگم
اتصالی داره
+قبلا حوصله ها مثل شیر در حال جوش بود باید مواظب می بودن نریزه رو گاز حالا برقی شده؟
-آره والا عصر تکنولوژیه دیگه
+خیلی دوست دارررررررم
- من بیشتر
🌷
خب چی شد جریان
یه وقت نخونیش شجریان
😅
+جریان ؟
-آره جریان زندگی؟
چجوریه موج داره یا آرومه
+خب زندگی بی مکث جریان داره😂😂😂
-عه من فکر کردم هی میزنی جلو
میزنی عقب
😂
خوب شد توجیه ام کردی
😂😂😂😂😂😂
دخترک هر روز از خانه بیرون میزد
میرفت دنبال رد پای دیروزش
غافل بود از اینکه کسی قبل از او از این کوچه ها گذر کرده
و عطرش را آنجا جا گذاشته است
غافل بود که رد پاهایش جای پای کس دیگری است
که هر روز همان مسیر را برای دیدنش پیاده می آمده
و او هم ناخواسته از همان مسیر میرود
و دنبال همان عطر به راه می افتد
اما چند وقتی بود که دخترک دیگر تنها آن مسیر را می پیمود
او دیگر رد پاهایش را پیدا نمیکرد
گم شده بود
در تنهایی خیالی خودش
بوی عطر تلخی جای آن عطر شیرین قبلی را گرفته بود
دخترک داشت کم کم عاشق تر میشد
که انگار فهمیده بود رد پاها عوض شده است
بوی عطر غریبی آنجا را پر کرده
و انگار کوچه ها برایش مثل کشوری غریب میماند
که او اهل آنجا نیست
و مردمانش را نمیشناسد
در حالی که چهره ها برایش آشنا بود
و او هم اهل همان شهر و دیار بود
آدم ها حتما قرار نیست شکست عشقی خورده باشند تا یه آهنگ دپ گوش بدهند یا یه متن عاشقانه ی غمگین بخونند
آدم ها باید خودشون رو آماده ی موقعیت هایی بکنند که ازشون میترسند تا اگه یهو یه اتفاقی افتاد که خلاف میلشون بود شوکه نشوند ، جا نخورند
بعضی آمادگی ها لازمه حتی اگه هیچ وقت بهشون نیاز نداشتیم
آدم های ساده عجیب اند ،
خیلی عجیب اند ،
عجیب ساده ،
بی غل و غش
پیچیدگی هایشان هم ساده است
خیلی ساده
آدم های ساده را ساده میشود شناخت
و آدم های پوچ پیچیده در جامه ی ساده را ساده تر
آدم های ساده را از راه رفتن شان میشود شناخت
از طرز نگاه شان ، از رفتارشان ، از مدل حرف زدن شان
اما سادگی شان ساده لوحی نیست
حتی گاهی زیرک تر هم هستند
سادگی شان زیباست
لطافت دارد
مثل باران
مثل باران
بوی طراوت میدهد
بوی تازگی
مثل باران
میشوید و با خودش میبرد
تمام گرد و غبار های حل نشده را
مثل باران
بخشنده است ؛
سبزه ی سبز دشت و خاک زرد پست
برایش فرقی ندارد...
آدم های ساده دوست داشتنی ترند
تو دل برو ترند
لبخند هایشان نشان از صمیمیت دارد
آدم های ساده آدم اند
انسانیت را کامل میدانند
ساده باشیم ،
آدم باشیم ،
ساده آدم ساده باشیم
مثل باران...